Jessica Pleur - Printler

“Ik hou van kunst die vreemd, een beetje lelijk en imperfect is, dus dat is wel iets dat me inspireert.”

De in Stockholm gevestigde, multidisciplinaire kunstenaar Jessica Pleur werkt voornamelijk met markers op papier en beschrijft haar eigen stijl als naïef en geïnspireerd door slechte kunst. De meeste van haar kunstwerken bevatten tekst, vaak dingen die zij zelf nodig heeft om te horen. Vergevingsgezind, expliciet, krachtige dingen die we absoluut allemaal moeten horen. Of zeggen.

Vertel eens iets over jezelf, wie ben je?

Ik ben een multidisciplinaire kunstenaar gevestigd in Stockholm, voornamelijk met markers op papier op een wat naïeve en 'slechte kunst'-geïnspireerde manier. Ik ben niet naar de kunstacademie gegaan (ik heb copywriting en literatuur gestudeerd), dus ik heb zeker last van het imposter syndroom, maar ik probeer dat gewoon te negeren! Vaak gebruik ik tekst in mijn werken, zowel dingen die ik zelf bedenk als moderne spreekwoorden die me aanspreken. Onlangs heb ik een boek gepubliceerd met een aantal van mijn tekeningen. Ik schrijf ook fictie/poëzie, maak AI-kunst, keramiek, enzovoort.

Wat zijn je artistieke invloeden?

Ik omring mezelf graag met constante artistieke inspiratie via Pinterest, Instagram, fanzines, kunstboeken, fictie, poëzie, muziek, enzovoort. Dat betekent dat ik veel verschillende artistieke invloeden heb en het onmogelijk is om er maar een paar te kiezen! Over het algemeen hou ik van het element tekst in kunst. En ik hou ervan wanneer kunst rommelig, vreemd en kleurrijk mag zijn. Ook zijn mijn creatieve helden enorm belangrijk voor me en hebben ze dat altijd al gedaan. Ik denk dat ze me inspireren door altijd trouw te zijn aan zichzelf, zoals David Bowie, Iggy Pop, Patti Smith, Kurt Cobain en Johnny Depp, maar ook een aantal Zweedse artiesten en schrijvers. Ik hou van het citaat "Je schrijft met je hand, maar het is Rimbaud's arm", als metafoor voor hoezeer we allemaal beïnvloed worden door kunstenaars en schrijvers uit de geschiedenis, en dat daar geen schaamte in zit.

Wat heeft je geïnspireerd om met kunst te beginnen?

Ik ben altijd al creatief geweest en wilde van jongs af aan fictie schrijven. Jaren geleden werd mijn roman in Zweden gepubliceerd, maar daarna verloor ik om een of andere reden lange tijd mijn focus op schrijven. Onlangs ben ik echter langzaam mijn weg terug aan het vinden, wat heel spannend voelt. Wat de tekeningen betreft, begon ik ze zo'n tien jaar geleden zomaar op mijn keukentafel te maken en ben daarna gewoon nooit meer gestopt. Toen leidde het een tot het ander. Ik begon wat van mijn werk op een Facebook-pagina te plaatsen, mensen vonden het leuk, ik ging door en het vond geleidelijk zijn weg naar meer mensen. Ik ben daar zo dankbaar voor en voel me zo nederig dat ik hieraan kan werken, ook al ben ik niet naar de kunstacademie gegaan of heb ik geleerd om "correct" te tekenen. Het gaat erom dat je blijft doorgaan, denk ik.

"Voor mij gaat creatie veel meer over mezelf de tijd gunnen om het te doen, in plaats van te wachten op inspiratie."

Wat inspireert jouw expressie?

Ik hou van kunst die vreemd, een beetje lelijk en imperfect is, dus dat is wel iets dat me inspireert. Ik ben aangetrokken tot maximalisme en het gebruik van veel kleuren, maar de laatste tijd ben ik een andere richting ingeslagen, dus we zullen zien waar dat toe leidt. Ik vind het idee fijn dat je nooit één stijl hoeft te kiezen en eraan vast te houden, maar dat je open kunt staan voor het heruitvinden van je expressie en jezelf de vrijheid kunt geven om te veranderen. Wat betreft het tekstgedeelte van mijn kunst, veel daarvan zijn dingen die ik zelf moet horen. Zoals dat ik misschien niet zo irritant was als ik dacht in deze of gene sociale interactie. Of misschien was ik dat wel, maar het doet er uiteindelijk niet zoveel toe, want we doen allemaal gewoon ons best. Of: Het is oké dat je huis een beetje rommelig is, want wie maakt dat nou eigenlijk wat uit, toch?

Hoe ziet een dag in jouw leven eruit?

Dat kan van dag tot dag heel verschillend zijn, en op dit moment werk ik aan nieuwe routines met als doel om daadwerkelijk schrijven en kunst maken te prioriteren, in plaats van vast te zitten in alleen administratie. Mijn plan is om de dag te beginnen met een wandeling of workout na het ontbijt. Vervolgens ga ik naar mijn studio en schrijf, teken, maak keramiek of iets anders tot aan de lunch, met duidelijke structuur tussen de sessies om me op de taken te concentreren. Na de lunch maak ik ruimte voor wat administratief werk, tekstredactie, content maken, communiceren met klanten, enzovoort. Maar ik vind het fijn dat er altijd ruimte is om deze aspecten te verbeteren en ik hoor graag hoe andere creatieven dit aanpakken.

Kun je alsjeblieft het specifieke verhaal achter een of enkele van je motieven vertellen?

Nou, om de een of andere reden begon ik begin 2022 veel bloemen te tekenen. Daar dacht ik verder niet echt over na. Later dat jaar waren mijn ex en ik op weg naar Kopenhagen voor vakantie. Ik verveelde me in de trein en begon te experimenteren met die bloemmotieven en kunst poster-geïnspireerde ontwerpen op mijn telefoon. Diezelfde dag plaatste ik ze op mijn Instagram en mensen leken ze echt leuk te vinden. Zo begon mijn printserie Fleur de la Pleur!

Wil je nog iets toevoegen? Laat je gaan en vertel ons alles!

Iemand zal altijd je werk haten als je iets origineels maakt. Iemand zal altijd geprovoceerd worden door het feit dat je ruimte inneemt. Negeer hen en je innerlijke criticus en ga er gewoon voor. Het leven is kort, de dood is zeker, enzovoort. Tenminste, dat is wat ik probeer te denken als ik vastloop in zelftwijfel.